بعضی موقع ها با خودم فکر میکنم اگه به ” باگ پیر“ هم بگن هکــــر و به این جوجه های پر ادّعـــا که کم هم نیستن و تــــا یـــه چیز یاد میگیرن خدا رو هم بندگی نمیکنن بگی هکــــــر دیگه چه امیدی واسهء یه آدمی که میخواد توی این زمینه اطلاعاتی کسب کنه یا احیاناْ Master‌ بشه باقـــی می مونــــه؟
به احتمال 95٪ اون هم میره قاطی همون جوجه ها میشه تا زودتــــر به هدفش برسه , هدفی که آخرش هیچ چی نیست.حــــالا اگه این آقای یا خانم عزیز که میخـــــواد بــه قول خودش هکر یــه توپ بشه یه خورده به ارزش علمی قضیـــه نگاه کنه میفهـــه که رسیدن با هدف مورد نظرش واقعاْ به زحمتش می اَرزه , حالا این وسط یه چیزی هست که از بچگی توی ذات انسان قرار میگیره و تصمیم نهایی رو اون میگیره و اون چیزی نیست جز نفس که قدرت , خصایص و توانایی های مختلفی توی افراد مختلف از خودش نشون میده.
اگه از همون اول تلاش و کوشش , شکست و ‍‍ پیروزی و ... رو تجربه کرده باشه می فهمه که کدوم راه درسته ولی اگه به تنبلی و مفت خوری عادت کرده باشه حالا هم همون تصمیم رو میگیره و خودشو بجای مطالعه با چند تا برنامه ساده ارضا میکنه.
اینجاست که ارزش یه آدم و احترامی که برای علم قایل هست مشخص میشه و چقدر خوبـــــه آدم همیشه با ارزش و مفید باشه.

هر چند که سنّم کمه ولی همین قدر میدونم که
 
« قـــــدرت از آن علـــــــــــــم است »